ایران ما

بنام خالق
سالهای خاموش سپری میشوند روزهای تاریک میروند دل سیاه تاریخ بی اشتها اما حریص دوباره همهچیز را میبلعد تا دیگر برای هیچ کس و هیچزمان یادی از این نخوت نیاورد
در این سالها بارها و بارها و فقطو فقط شنیدیم فقط و فقط خوشحال شدیم چون شنیدیم چون با خیال اون زندگی گردیم تا آزاد باشیم رها باشیم بسازیم از خود برای خود ایرانی نه عریان کنیمش از برای دیگران از برای جریانی که متولدماه نفال است
رییس جمهور امریکا به اروپا سفر کردند اگر بخواطر بیاوریم از اولش برایمان باز تاب سفرهایی داشت که قبل از جنگ عراق قبل از جنگ تروریست بود اما در میان رسم عوض شد شکل تغییر یافت با گویش به جای کرنش فعلی دیگر رقم خورد رییس جمهور روسیه نیز به این تدرکات نیز وارد شد تا از حق دیافت شده خود دفاع و اعلام کند که حدش هنوز پایان نیافته است باید در بطن جریان باشد ایران دارای پروتهای هخامنش است هنوز باید اسکندران بتازند تا اخرین سکه های زرین ایران را به اسم ایران به یغما برند اگر این اتفاق نیز اگر خاتمه نیابد نیز ایران بی پدر ماند
ایران را هراز یک ملت به یغما میبرند هر کس بر تاراج خود اسم حقی می نهاند تا برای او نیز یک پیروزی عظیم باشد برای او نیز یک افتخار باشد تا این سرزمین از اهورا و یهودا و مسیحا و و اما بعد مسلمین جاوید شود
ایرانی را به کلماتشان رنگ عربی زدند تا رسمش را فراموش کند برای او نخوت عرب اوردند خیلات عرب را نشاندند چون شری را در نهاد زمین کردند تا رنگ او نیز همرنگ سوغات عربها شود
نمیخواهیم بیدار شویم رنگ خواب رای ما خوش رنگ تر است برای بیدار شدن نیز زمانی دیگر احتیاج است تا حتی کلیم زیر پایمان را نیز بفروشیم به خیال ایرانیتمان
نه هیچ داریم نه همهچیز نه دوست داریم نه همراه اما چون داریم ثروت بیجارگی و استعمار نوین داریم یک روز به نام حق یک روز به نام ناجی یک روز به اسم خدایان و یک روز به خیال خدایان
انقدر در رسم این دوران چرخ زدیم که دیگر نمیتوانیم برای خود استقلال از نهاد داشته باشیم
یک سال از منجی برایمان نام میبرند که برای احیای نماز و یاد خدا به پا خواست سال بعد ایشان مقتدرانه برای رسیدن به حق به پا میخیزند با این رویه هر سال الوان این شکوه به سان خورشید رشته های جدیدی مییابد تا توان رسدن به انرژبی کران اتم نیز دارا شود
بترسید از بی تفکری از نهان ناندن در حقیقت از نفهمیدن از انجایی که به شما نام مینهند سرور چون با زیبا ترین حربه دوران دوباره همراه ان طرار همیشگی به دنبال داشته ها و نداشتهای شما میگردند
انروز که من و شما برای انهایی که حاکمند مقرب شویم نشان است از حقیقت تلخ دورانمان که دوباره حتی خدایمان نیز نمیخواهد از این ظلمات ما را نجات دهد چون میداند که کسی که نخواهد بیند هراز و یک شب نیز نمیبیند و دوباره در خیال ندیدنش نیز ملولیتی ندارد
بترس
عصاری